پسرم کیاوشم امروز یاد آن روزی افتادم که تو به دنیا امدی
چه لحظه زیبایی بود وقتی که با چشمان سیاهت به من نگاه
می کردی چه لذت بخش بود زمانی که تو را در آغوش گرفتم
با امدن تو زندگیمون بوی دیگری گرفت تو ثمره ی عشق چند
ساله ما بودی که در شب پاییزی ساعت ۲۰/۸ در تاریخ ۱۸/۸/۸۳
چشم به جهان گشودی.عزیزم حالا که دارم خاطراتم را مرور می کنم
یاد کلماتی می افتم که پسرم تو بچه گیات میگفتی مثلا " به
روستا میگفتی لوستا ، حرف ( ر ) رو ( ل ) میگفتی.
چقدر سعی کردیم که به جای ل بگی ر کم کم که بزرگ شدی
بردمت پیش دبستانی. روز اول چون اولین بار بود که ازم جدا میشدی
بغض کرده بودی، حال منم بهتر از تو نبود، کم کم عادت کردی.
وقتی که به کلاس اول رفتی من خیلی ذوق داشتم چون میخواستم
تو یه آدم مهمی برای خودت بشی.تو روز اول رو یادت هست
منو بابا و کیانا با هم تو رو به مدرسه بردیم معلمت خانم دارابی بود،
سال خوبی بود و حالا کلاس دوم هستی.